06 wrz Dlaczego warto grać w tenisa?
Tenis to sport niesamowicie szlachetny i elegancki kształtujący wiele cech charakteru, które pomagają człowiekowi nie tylko na korcie ale i w codziennym życiu. Gra w tenisa to nie tylko trening ciała ale również trening umysłu. Wielką zaletą białego sportu jest fakt, iż naukę możemy rozpocząć w każdym wieku.
Na start w zawodach pozwolić sobie mogę nawet 80-letni gracze i starsi. Regularne treningi powodują m.in.: zmniejszenie ryzyka zachorowań na serce, zwiększenie wydolności płuc, opóźnienie efektów starzenia się. Cechy, które nabędziesz to między innymi: samodyscyplina, samoświadomość, pewność siebie, pokora, wytrwałość w dążeniu do celu, umiejętność radzenia sobie ze stresogennymi sytuacjami. Gra w tenisa uczy nas również taktyki i strategii, ponieważ musimy przewidywać zamiary przeciwnika. Naukę gry w tenisa można rozpocząć już od 4 roku życia. Specjalistyczny sprzęt ( m.in. gąbczaste piłeczki, siatki do mini siatki, lekkie rakiety) pomaga w nauce dzieci i sprawia, że czerpią przyjemność z gry na korcie. Poświęcenie się tej dyscyplinie z pewnością pozytywnie zaprocentuje w dorosłym życiu.
W tenisie stosuje się 4 podstawowe nawierzchnie:
Ceglana mączka(clay) – wykorzystywana głównie w Europie i Ameryce Łacińskiej. Rozgrywany jest na niej turniej wielkoszlemowy Roland Garros. Piłka na korcie ceglanym odbija się wysoko i wolno, głównie przez duże tarcie. Bardzo charakterystyczną cechą kortów ceglanych, która odróżnia je od reszty, są wyraźne ślady jakie zostawia piłka po każdym odbiciu od podłoża. Pozwala to na sprawdzenie śladu piłki w przypadku spornych sytuacji podczas meczu. Na ceglanej mączce tworzą się podczas gry nierówności, wymagające użycia deski od równania kortu lub specjalnej szczotki. Kort ceglany należy regularnie nawilżać wodą za pomocą węża lub systemu natryskowego. Im wilgotniejszy kort tym piłka odbija się niżej od nawierzchni, ale też bardziej zwalnia niż na suchym korcie.
Twarda(hard) – są to korty akrylowe, betonowe lub asfaltowe. Rozgrywane są na niej dwa turnieje wielkoszlemowe: US OPEN i AUSTRALIAN OPEN. Piłka na nawierzchni typu hard odbija się szybko i średnio wysoko. Z własnego doświadczenia mogę stwierdzić, że jest to nawierzchnia niezwykle trwała i ,,sterylna’’, dzięki czemu gra jest bardzo przyjemna. Od kilkunastu lat spotykamy coraz więcej twardych kortów będących mniej niebezpiecznych dla stawów zawodnika choć ryzyko kontuzji jest wciąż duże.
Trawiasta – wykorzystywana podczas Wimbledonu i kilku mniejszych turniejów ATP. Piłki odbijają się bardzo szybko i nieco niżej, a w wyniku kontaktu kortem tracą jedynie 30% swojej prędkości. Utrzymanie tej nawierzchni jest bardzo trudne i właśnie z tego powodu ciężko dziś znaleźć ogólnodostępne korty trawiaste. Poruszanie się po korcie trawiastym obciąża nieco bardziej stawy w porównaniu do ceglanej nawierzchni ale upadki na trawę są mało bolesne. Jest to z pewnością najszybsza nawierzchnia tenisowa i właśnie na niej rozpoczęła się historia tego pięknego sportu. Do 1912 roku rozgrywane były na nich wszystkie cztery turnieje wielkoszlemowe, a do 1975 roku wszystkie oprócz French Open-to zdanie kasujemy i dodajemy: W przeszłości nawierzchnię trawiastą posiadały również inne turnieje wielkoszlemowe: French Open do 1928 r., US Open do 1975 r., a Australian Open do 1988 r.
Dywanowa (carpet) – każdy rodzaj usuwalnego pokrycia kortu, wliczając w to sztuczną trawę i wykładzinę. Na tym rodzaju nawierzchni odbicie piłki jest uzależnione od rodzaju tafli. Zaletą tego rodzaju nawierzchni jest niski koszt jej położenia. Na wielu turniejach halowych nawierzchnia dywanowa jest położona jedynie na czas trwania turnieju, dzięki czemu hala może służyć do organizacji innych imprez. Koszty konserwacji zależą od charakterystyki pokrycia ale są bardzo niskie.